Koren naših neslaganja i problema koje smo imali u međusobnim odnosima nalazi se, po mom dubokom uverenju, u Drezdenskom kongresu Komunističke partije - istakao je istoričar i politički analitičar Dragomir Anđelković, jedan od govornika na konferenciji "Savezništvo SAD sa Jugoslavijom - Srbijom: Hladni rat; Pozitivni aspekti američko-srpske saradnje kroz istoriju”, koju je organizovao Atlantski savet Srbije uz podršku ambasade SAD i medijsko pokroviteljstvo Medija centra Beograd i Demostata. 

Prema njegovim rečima, na pomenutom kongresu, koji je poznat i kao "Četvrti kongres", udareni su temelji takozvanog rešenja nacionalnog pitanja na jugoslovenskim prostorima. 

- To nije bilo nikakvo rešenje, već nešto suprotno tome, što je izazvalo ogromne probleme. Protivno svim istorijskim i etničkim principima, komunisitčkim voluntarizmom odeđene su granice buduće federacije. U početku se zapravo radilo o politici rušenja Jugoslavije na način koji je bio potpuno antisrpski - osamostaljivanje mnogih delova te države sa srpskom većinom, protivno želji njihovih građana, to jest grubo gaženje svih srpskin nacionalnih interesa - naglasio je Anđelković. 

Kako je naveo, u to vreme, Srbija i Srbi koji su bili stub Jugosavije, doživljavani su kao neprijatelji boljševizma i nosioci sanitarnog kordona koji je postojao oko Sovjetskog saveza. 

- Pošto su komunisti došli na vlast 1944. - 1945. godine, ta rešenja su uz modifikacije implementirana i mi smo dobili ono što danas imamo - nakaradne granice koje dele srpski prostor, zatim stvaranje veštačkih nacija od delova naše nacije. Sve to do danas živi i stvara probleme. Drezdenski kongres je utemeljio politiku koja nas je skupo koštala, a toj politici najžešće su se tokom Drugog svetskog rata suprotstavljali pripadnici Jugoslovenske vojske u otadžbini, dominantno srpskog antifašističkog i demokratskog pokreta, koji je vodio borbu protiv totalitarizma, kako crnog nacističkog, tako i onog crvenog komunističkog - istakao je Anđelković. 

On je kazao da je ta borba bila propraćena savezništvom sa SAD i dodao da se verovatno najlepša i najtoplija epizoda ogleda u operaciji "Vazdušni most", tokom koje je stotine američkih pilota spašeno zajedničkim delovanjem Jugoslovenske vojske u otadžbini i američkih vojnih struktura. 

- Čovek koji se između ostalog vezuje i za tu operaciju je američki profesor koji je nama poznat kao pukovnik Robert Mekdauel. Reč je o pripadniku američkih obaveštajnih struktura, koji je dobro poznavao situaciju na našim prostorima. Početkom Drugog svetskog rata pristupio je snagama SAD gde je bio analitičar koji se bavio Balkanom. Mekdauel je bio veliki protivnik tihog otklona koji su zapadne sile pravile od Ravnogorskog pokreta, pre svega pot uticajem Vinstona Čerčila i rukovođene surovim geopolitičkim pragmatizmom - podvukao je Anđelković i dodao da je Mekdauel i po okončanju rata nastavio da se bori za istinu o Draži Mihailoviću i Ravnogorskom pokretu. 

On je poručio da je pukovnik Mekdauel važan jer je divan orjentir za izgradnju budućih odnosa između Srbije i SAD, zato što većina ljudi ne shvata hladne priče, ali ih razume kroz personalnu perspektivu, kada sagleda čoveka koji je posvetio život tome da pomogne našem narodu.  

- Nadam se da će Beograd u dogledno vreme dobiti ulicu posvećenu pukovniku Mekdauelu, jer je i to način da u novi mozaik međusobnih odnosa ubacimo jednu svetlu tačku - zaključio je Anđelković.